Energetyka w kogeneracji
Kogeneracja to jednoczesne wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła przy maksymalnym ograniczeniu strat przesyłu między wytwórcą a odbiorcą. Dzięki wykorzystaniu ciepła odpadowego powstającego przy produkcji energii elektrycznej, ogólna sprawność układów kogeneracyjnych osiąga 89%.
Ekspertyzy wykonane na zlecenie Banku Światowego dowodzą, że energetyczna gospodarka skojarzona ma szczególne preferencje i możliwości rozwojowe związane bezpośrednio z klimatem ziemi.
Kogeneracja pozwala na obniżenie kosztów wytwarzania energii przy jednoczesnym znacznym zredukowaniu emisji dwutlenku węgla i innych zanieczyszczeń emitowanych podczas spalania do atmosfery. Jest to szczególnie ważny element w takich krajach jak Polska gdzie okres grzewczy jest długi i trwa siedem miesięcy. Dzięki kogeneracji mamy zatem mniej kominów.
24 lutego 2007 r. weszły w życie zmiany w Ustawie Prawo Energetyczne, które dostosowały polskie prawodawstwo do wymogów Dyrektywy 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii.
Celem implementacji zapisów dyrektywy do prawodawstwa polskiego jest promowanie efektywniejszego wykorzystywania paliw w procesach wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, poprzez wzrost udziału wytwarzania energii w kogeneracji.
Atutem stosowania skojarzonej gospodarki energetycznej jest zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego na obszarze ich stosowania.
